Projekt zmian w zakresie cen transferowych w 2019 r.

Ministerstwo Finansów 16 lipca 2018 roku upubliczniło projekt nowelizacji niektórych ustaw podatkowych, dotyczących w główniej mierze cen transferowych oraz transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Celem nowelizacji jest uproszczenie przepisów i obowiązków dokumentacyjnych, co będzie dotyczyło głównie małych i średnich firm, oraz uszczelnienie systemu podatkowego głównie w temacie podatków dochodowych (PIT i CIT). Nowe przepisy wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. Mają być stosowane do transakcji, które będą realizowane w roku podatkowym, rozpoczynającym się po 31 grudnia 2018 r.

Według Ministerstwa Finansów celem projektu nowelizacji cen transferowych jest ogólne udoskonalenie procedury z nimi związanej. Ustawodawca pragnie uprościć dla podatników system podatkowy i jednocześnie nie dopuścić do powstania luk w prawie, które sprzyjałyby erozji bazy podatkowej i transferowaniu dochodów poza granicę Polski. Ministerstwo Finansów uważa za konieczne wdrożenie w polskim systemie podatkowym takich rozwiązań, które będą gwarantowały zwiększenie szczelności systemu podatkowego. Projekt proponuje również sposób na lepszą ocenę ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania podatkiem CIT i PIT poprzez zwiększenie kontroli w zakresie cen transferowych. Zakłada również ulepszenie dostępu do informacji, które są potrzebne do przeprowadzenia kontroli.

Czego będą dotyczyły zmiany w projekcie dot. cen transferowych 2019?

Jednym z celów zmian, które zawarte są w tym projekcie, jest również dopasowanie regulacji w zakresie cen transferowych, które obowiązują w Polsce, do regulacji międzynarodowych oraz do stale zmieniającego się otoczenia prawnego i gospodarczego. Między innymi dlatego najważniejsze zmiany będą dotyczyły takich zagadnień jak:

• podniesienie progów dokumentacyjnych, co będzie oznaczało zmniejszenie obowiązków dokumentacyjnych dla przedsiębiorców, którzy go nie przekraczają; po przekroczeniu progów przedsiębiorca ma obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych;
• wydłużenie terminów: na dostarczenie oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych oraz informacji o cenach transferowych z 3 do 9 miesięcy po zakończeniu roku podatkowego;
• wprowadzenie możliwości realizacji obowiązku posiadania grupowej dokumentacji cen transferowych poprzez wykorzystanie dokumentacji sporządzonej przez inny podmiot z grupy (również w języku angielskim);
• uproszczenie zasad rozliczeń (ang. safe harbours) – podatnik, który je zastosuje, jednocześnie uznaje podane ceny lub element ceny za rynkową; wcielenie tej zasady w życie zapewnia podatnikom ochronę przed zakwestionowaniem ceny przez organ podatkowy; podatnik zostaje tym samym częściowo zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych w tym zakresie; przewidziane dla dwóch rodzajów transakcji: pożyczek oraz usług o niskiej wartości dodanej;
• uregulowanie zasady, dotyczącej ceny rynkowej;
• ustalenie warunków sporządzania korekty cen transferowych, którą będzie regulowała zasada, że cenę transferową będzie stanowił przychód lub koszt uzyskania przychodów; ponadto cena ujmowana jest w roku, którego dotyczy;
• doprecyzowanie instrumentów weryfikacji cen transferowych takich jak (ang. non recognition) czy (ang. recharacterization). Pierwsza dotyczy transakcji w określonych warunkach, która z jakiegoś powodu nie zostałaby ostatecznie zrealizowana, druga odnosi się do zawarcia w zamian innej transakcji zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 25 ust. 1 ustawy o PIT;
• raportowanie cen transferowych – zastąpienie obowiązku składania sprawozdań CIT/TP lub PIT/TP raportowaniem cen transferowych w formie elektronicznej (TP-R); ta metoda ma jednocześnie ułatwić proces typowania podatników do kontroli.